Inette van Wijck wordt steeds uitgedaagd door verschillende materialen.
Wat gebeurt er wanneer zij een materiaal gebruikt op een niet gebruikelijke manier? Zij probeert de essentie van ieder materiaal te ontrafelen.

Dit keer werd Inette uitgedaagd door een rode rol schitterend polyester gaas.
De rol gaas draagt een belofte in zich.
Om de belofte bloot te leggen gaat zij met het gaas spelen.
Soms weet zij vrij snel wat zij met een materiaal wilt, maar het kan ook jaren duren, zoals in dit geval. Zij analyseert en experimenteert erop los totdat zij beet heeft.

RavelOut staat voor haar symbool voor een maatschappij. Het oorspronkelijke gaas is sterk maar saai; er zit geen leven in.  Zij gaat op zoek naar de grenzen. Tot hoever kan zij met het gaasdoek spelen en er leven in brengen, zodat er toch nog een zekere harmonie in die levendigheid blijft…..voor haar de ideale samenleving!

In de serie werken van gevlochten bronsdraad visualiseert Inette het onzichtbare. Wind, tastbaar maar onzichtbaar. Schaduw, zichtbaar maar niet tastbaar. Wind en schaduw lopen hand in hand, zijn elkaars tegenhanger en liefdevolle ondersteuner.

De werkelijkheid, het toeval en de verbeelding zijn eeuwige bronnen en vormen inspirerende aanleidingen voor Inette’s beeldende ontdekkingsreizen.

Haar titels zijn heldere illustraties hiervan. Zoals: ‘een moment, gevangen op de trap’, ‘RavelOut’, ‘Mountain-Mirror’, ‘Embodied Island’ Titels waarmee zij het samenvallen van herkenbare aspecten van universele begrippen als tijd, materie en geest, verbaal met ons communiceert.