Door het faillissement wordt de tijdslijn in tweeën geknipt: in dit verband spreekt men wel van het hakbijleffect. Het faillissement heeft, uit crediteurenoogpunt bezien, slechts betrekking op de crediteuren, die een vordering hadden op het moment van het vallen van de hakbijl. Een praktische keus van de wetgever, omdat faillissementen anders nooit afgewikkeld zouden kunnen worden: het leven gaat immers door na de faillietverklaring. Anders gezegd: na het vallen van de hakbijl kan de schuldenaar al weer een nieuwe schuldenlast opbouwen, op grond waarvan hij later opnieuw failliet kan worden verklaard. Nieuwe crediteuren na datum faillissement komen echter in principe niet in aanmerking voor een faillissementsuitdeling.

De bestaande orde op het moment van faillietverklaring wordt als het ware bevroren, dit noemen wij wel het fixatiebeginsel. Het houdt kort gezegd in, dat crediteuren hun positie in verhouding met de andere faillissementscrediteuren niet meer kunnen verbeteren door bepaalde handelingen te verrichten. Dergelijke handelingen zijn dus zonder effect. Uw positie dient u derhalve voorafgaande aan het faillissement te optimaliseren. Wilt u uw positie ook optimaliseren?