Mag mijn ex met de kinderen verhuizen zonder toestemming?

Zeer geregeld benaderen verontruste ouders mij hierover: kinderen wonen bij de ex-partner, die een nieuwe relatie heeft. Omdat Tinder, Happn, E-matching, Parship, en andere diensten niet zijn gekoppeld aan gemeentegrenzen, komt het dus geregeld voor dat de ex-partner met de kinderen naar de andere kant van het land wil verhuizen om bij de nieuwe liefde in te trekken.

Direct advies

Op deze pagina

MR. E.H. VAN OLMEN

Advocaat mediator familie-en erfrecht

We helpen u graag

Gebruik de onderstaande knop om direct contact op te nemen.

Direct advies

Deel dit artikel

Categorieën

Blogs Scheiding & Mediation

De verzoeken hebben zelfs betrekking op een verhuizing verder dan de andere kant van het land. Het zal je maar gebeuren; een ex-partner die met de kinderen naar Israël wil verhuizen, of Aruba.

Kan dit zomaar zonder toestemming? Het antwoord is nee. Wanneer beide ouders gezag hebben over de kinderen, mag één van beide ouders niet zomaar met de kinderen verhuizen. Beide ouders hebben immers evenveel te zeggen over de verblijfplaats van de kinderen. Ouders moeten dus overleg voeren over de verhuizing en de gevolgen ervan. Eerder overeengekomen afspraken moeten mogelijk worden aangepast. Het kan namelijk zo zijn dat door de voorgenomen verhuizing de kinderen naar een andere school moeten en dat ook de zorgregeling niet meer uitvoerbaar is. Wat nu als de ouders het hierover niet met elkaar eens zijn na overleg?

LEES OOK - Omgangsregeling via de rechter: welke factoren spelen een rol bij het oordeel?

Vervangende toestemming van de rechter

Zoals gezegd, heeft de vertrekkende ouder in principe toestemming nodig van de andere ouder. Komt die toestemming er niet, dan kan de vertrekkende ouder vervangende toestemming vragen van de rechter. Een rechter geeft die toestemming niet zomaar.

Criteria voor vervangende toestemming

De rechter weegt bij de beslissing om wel of geen toestemming te verlenen verschillende belangen tegen elkaar af, maar zal in elk geval een beslissing nemen in het belang van het kind. De rechter houdt rekening met de volgende tien criteria:

het recht en belang van de verhuizende ouder om te verhuizen en de vrijheid om zijn of haar leven opnieuw in te richten;
de noodzaak om te verhuizen;
de mate waarin de verhuizing is doordacht en voorbereid;
de door de verhuizende ouder geboden alternatieven en maatregelen om de gevolgen van de verhuizing voor het kind en de andere ouder te verzachten en/of te compenseren;
de mate waarin de ouders in staat zijn tot onderlinge communicatie en overleg;
de rechten van de andere ouder en het kind op onverminderd contact met elkaar in hun vertrouwde omgeving;
de verdeling van de zorgtaken en de continuïteit van de zorg;
de frequentie van het contact tussen het kind en de andere ouder voor en na de verhuizing;
de leeftijd van het kind, zijn mening en de mate waarin het geworteld is in zijn omgeving of juist gewend is aan verhuizingen;
de (extra) kosten van de omgang na de verhuizing.

Op basis van de genoemde criteria blijkt dat de verhuizing niet zomaar een feit is. De verzoekende ouder moet uitvoerig onderbouwen waarom de verhuizing zou moeten worden toegewezen en dan nog kan de rechter op basis van de omstandigheden en belangen, anders besluiten.

Verhuizen zonder toestemming

Er zijn ook situaties waarin een ouder geen toestemming vraagt aan de andere ouder of rechter en zonder toestemming vertrekt. Ook in dat geval staat de achterblijvende ouder niet met lege handen. In een kortgedingprocedure kan de rechter worden gevraagd de vertrokken ouder te verplichten om met de kinderen terug te verhuizen.

Conclusie

Verhuizen zonder toestemming kan niet zomaar, er geldt een aantal criteria waaraan moet worden voldaan wil een ouder met de kinderen kunnen verhuizen. Mocht een verhuizing zonder toestemming plaatsvinden, dan kan de rechter bepalen dat de ouder terug moet keren.

Stel onze specialist een vraag!