De zorgkorting op kinderalimentatie, hoe zit dat?

De kinderalimentatie

Achtergrond
De echtscheiding of de beëindiging van de relatie van ouders is ingrijpend voor veel kinderen. Het dagelijkse gezinsleven staat zogezegd op zijn kop. Zo zullen de meeste kinderen verhuizen, in twee huizen wonen en niet evenveel tijd met allebei hun ouders doorbrengen. Het is in het belang van de kinderen dat de echtscheiding zo min mogelijk verandert in het dagelijks leven van de kinderen. Zo is het belangrijk dat kinderen bijvoorbeeld nog naar hun wekelijkse sport- en muzieklessen kunnen gaan, bijlessen kunnen blijven volgen en van familie-uitjes kunnen genieten. Van de ouders wordt verwacht dat zij deze kosten zoveel mogelijk blijven betalen, ondanks dat de (echt)scheiding gevolgen heeft voor hun financiële situatie. Kortgezegd, het is van belang dat zoveel mogelijk in de eerdere kosten voor levensonderhoud kan worden voorzien.

Na een echtscheiding of het beëindigen van de relatie kan het zijn dat de ouder waar de kinderen de meeste tijd verblijven (ook wel de verzorgende ouder genoemd) niet als enige ouder de kosten voor het levensonderhoud van de kinderen kan of hoeft te betalen. In dat geval zal de andere ouder verplicht zijn om kinderalimentatie te betalen.

Berekening kinderalimentatie
Het bedrag van de kinderalimentatie wordt bepaald aan de hand van twee factoren; de behoefte en de draagkracht. De behoefte ziet op het totaal per maand aan het kind bestede bedrag met betrekking tot de verzorging en opvoeding van het kind.

Draagkracht kan worden omschreven als het gedeelte van het inkomen van een ouder, waarmee de ouder kan bijdragen in de kosten voor het levensonderhoud van het kind. Draagkracht ziet dus op het totale bedrag wat een ouder kan missen voor het levensonderhoud van de kinderen.

De kinderalimentatie wordt als volgt berekend

Allereerst moet het netto besteedbaar gezinsinkomen (het NBGI) worden bepaald. Het NGBI wordt gevormd door de middelen die de ouders voor de echtscheiding of het verbreken van de relatie ter beschikking stonden.

Vervolgens wordt de behoefte van de kinderen bepaald en wordt er gekeken of er een aanvulling op de inkomsten van de verzorgende ouder noodzakelijk en/of redelijk is. De behoefte van kinderen wordt bepaald aan de hand van de behoeftetabel die wordt opgesteld door de Rechtspraak en hangt af van de leeftijd van de kinderen en van het aantal kinderen dat het gezin rijk is.

De draagkracht van beide ouders wordt bepaald aan de hand van de in het Rapport Expertgroep Alimentatienormen bepaalde formule.

Door de draagkracht van beide ouders aan de behoefte van de kinderen te koppelen wordt bepaald in welk gedeelte van de totale behoefte iedere ouder moet voorzien. Deze draagkrachtvergelijking wordt voor beide ouders als volgt berekend:

(behoefte / draagkracht van de ouders) x de draagkracht van de specifieke ouder

Er wordt vervolgens gekeken of dit bedrag moet worden verminderd met de zorgkorting. De zorgkorting wordt later in dit artikel besproken.

Tot slot wordt er gecontroleerd of het bedrag aan kinderalimentatie dat is bepaald middels de voorgaande stappen voldoet aan het aanvaardbaarheidscriterium. Dit is niet het geval indien;
de alimentatieplichtige ouder door de kinderalimentatie niet meer zijn of haar eigen noodzakelijke kosten voor het levensonderhoud kan betalen; of
de alimentatieplichtige ouder door het betalen van de kinderalimentatie minder dan 95% van de bijstandsnorm overhoudt.

De zorg- of omgangsregeling

Wanneer getrouwde ouders uit elkaar gaan, zijn zij verplicht om een ouderschapsplan op te stellen en in te dienen bij hun verzoek tot echtscheiding. Doen zij dit niet, dan lopen zij het risico dat zij niet-ontvankelijk worden verklaard, oftewel: het verzoek tot echtscheiding wordt dan niet in behandeling genomen. Indien de ouders met elkaar samenleefden (en dus niet getrouwd waren) zijn zij ook gehouden een ouderschapsplan op te stellen. Echter, omdat zij geen echtscheidingsprocedure hoeven te voeren, is de druk een ouderschapsplan aan te leveren, minder groot. Dit terwijl het juist is aan te raden wel een ouderschapsplan op te stellen

In het ouderschapsplan leggen ouders (in ieder geval) afspraken vast met betrekking tot;

hoe de ouders de zorg- en opvoedingstaken verdelen en op welke manier de ouders de omgang met de kinderen zullen regelen;
de manier waarop ouders elkaar informeren en met elkaar overleggen over de belangrijke zaken met betrekking tot de kinderen. U kunt bijvoorbeeld denken aan de keuze voor een basisschool of de situatie waarin een kind gewond is geraakt.
de kosten van de verzorging en de opvoeding van de kinderen, ofwel de kinderalimentatie.
Wat betreft de omgang en de verzorging van de kinderen zijn er veel verschillende opties. Ouders kunnen bijvoorbeeld afspreken dat de kinderen om het weekend bij een ouder verblijven en de rest van de tijd bij de andere ouder. Ouders kunnen ook kiezen voor co-ouderschap waarbij de kinderen bijvoorbeeld om de week een volledige week bij één ouder verblijven en de andere week bij de andere ouder.

De zorgkorting

De alimentatieplichtige ouder betaalt alimentatie ten aanzien van het levensonderhoud en de verzorging van de kinderen aan de andere ouder. Het levensonderhoud bestaat onder andere uit de kosten voor eten en drinken, kleding, verzorgingsproducten, hobby’s, schoolkosten etc. De alimentatieplichtige maakt uiteraard zelf ook kosten, wanneer de kinderen volgens de omgang- of zorgregeling bij deze ouder verblijven. Om dubbele betaling te voorkomen, mag deze ouder daarom de kinderalimentatie verminderen met de zorgkorting. De zorgkorting hangt dus af van hoeveel tijd de kinderen bij de onderhoudsplichtige ouder doorbrengen, waarbij ook de vakanties worden meegerekend. Dit wordt uitgedrukt in de volgende percentages van de totale behoefte.

5% bij gedeelde zorg op minder dan 1 dag per week
15% bij gedeelde zorg op gemiddeld 1 dag per week
25% bij gedeelde zorg op gemiddeld 2 dagen per week
35% bij gedeelde zorg op gemiddeld 3 dagen per week.

Uitzondering
Het kan zijn dat de totale draagkracht van de ouders niet genoeg is om de totale behoefte van de kinderen zoals bepaald in de behoeftetabel te kunnen betalen. Dit tekort aan draagkracht vermindert vervolgens de zorgkorting. Zo dragen beide ouders bij aan de helft van het tekort.

Een voorbeeld
Een vader en moeder hebben drie kinderen van 7, 9 en 14 jaar oud. Zij hebben besloten om te gaan scheiden. In het ouderschapsplan spreken zij af dat de kinderen hun hoofdverblijfplaats zullen hebben bij de vader. De kinderen zullen om de week in het weekend en gedurende de helft van de schoolvakanties bij de moeder verblijven. Dit komt uit op 82 dagen per jaar, dus op een gemiddelde van 1,5 dag per week.

Stel dat:
de totale behoefte van de kinderen € 1.245,- per maand bedraagt;
de moeder volgens de berekeningen op grond van haar draagkracht € 1.000,- per maand dient bij te dragen. Op grond van de zorgkorting hoeft de moeder 20% van de behoefte niet te betalen.

Dat komt neer op een korting van 20% x € 1.245 = € 249,- per maand.  Dit bedrag mag de moeder aftrekken van de € 1000 , waardoor haar maandelijkse betalingsverplichting uitkomt op  € 1000 – € 249 = € 751 per maand.

Voorbeeld met de uitzonderingsregel

Stel dat de gezamenlijke draagkracht van de ouders € 50,- minder is da de behoefte van € 1.245,-. Beide ouders zullen maandelijks € 25,- van het tekort moeten dragen. Het tekort wordt van de zorgkorting afgetrokken, in dit voorbeeld € 249 – € 25= € 224,-.  In dit geval zal de moeder maandelijks € 1.000 – € 224 = € 766,- aan kinderalimentatie moeten betalen.

Conclusie

In het geval van een scheiding na een huwelijk of een samenleving zullen de ouders afspraken moeten maken over de verzorging en de opvoeding van hun kinderen. Zo zijn ouders verplicht een zorgregeling overeen te komen waarin wordt geregeld wanneer en hoe lang de kinderen bij elke ouder verblijven. De ouders moeten ook gezamenlijk bijdragen aan de kosten voor het levensonderhoud van de kinderen. Eén van de ouders zal daarom in de meeste gevallen aan de andere ouder kinderalimentatie moeten betalen. De kinderalimentatie wordt berekend aan de hand van de behoefte van de kinderen en de draagkracht van de ouders. Om te voorkomen dat de alimentatieplichtige ouder dubbel meebetaalt aan het levensonderhoud van de kinderen, mag deze ouder de alimentatie verminderen met de zorgkorting. De zorgkorting is een percentage van de behoefte die alimentatieverplichting vermindert. Hierbij geldt dat het percentage afhangt van de hoeveelheid dagen dat de kinderen bij de alimentatieplichtige ouder verblijven.

Stel onze specialist een vraag!