Partneralimentatie: Wat wijzigt er per 2023?

Per 1 januari 2023 zijn verschillende wijzigingen doorgevoerd in de wijze van berekening van partneralimentatie. Het doel van de wijzigingen is onder andere om de verschillen tussen kinder- en partneralimentatie zoveel mogelijk te beperken. Wat zijn nu precies de wijzigingen waarmee we rekening moeten houden sinds 1 januari van dit jaar?

Woonbudget

Voorheen werd bij de berekening van de draagkracht voor de partneralimentatie gerekend met de werkelijke woonlasten, bijvoorbeeld de werkelijke rente- en aflossingslasten voor de hypotheek. Bij de kinderalimentatie werd al gerekend met een fictief bedrag aan woonlasten. Vanaf 1 januari 2023 wordt dit woonbudget ook gebruikt voor de partneralimentatie en geldt dat er gerekend wordt met een bedrag aan woonlasten van 30% van het netto besteedbaar inkomen. Er wordt dan vanuit gegaan dat alle woonlasten uit dit zogenoemde woonbudget worden voldaan, dus ook bijvoorbeeld de energiekosten.

Het is mogelijk dat de rechter een uitzondering maakt op het woonbudget, bijvoorbeeld wanneer de werkelijke woonlasten substantieel en duurzaam hoger of lager zijn. Bij hogere woonlasten zal dit het geval zijn als deze hogere lasten niet vermijdbaar en niet verwijtbaar zijn. Bij lagere woonlasten van de alimentatieplichtige (de persoon die de alimentatie moet betalen) geldt dat de alimentatiegerechtigde (de persoon die de alimentatie zal ontvangen) kan aanvoeren dat hier rekening mee moet worden gehouden omdat de alimentatiegerechtigde geld tekort komt en de lagere woonlasten duurzaam en substantieel lager zijn.

Een voorbeeld die gegeven wordt hierbij is bijvoorbeeld indien de alimentatieplichtige na de echtscheiding langdurig bij familie inwoont en daar geen woonlasten voldoet. In dat geval kan een rechter ervoor kiezen om af te wijken van het woonbudget.

Aanvullende behoefte

Een andere wijziging die is doorgevoerd ziet op het kindgebonden budget en hoe daarmee moet worden gerekend bij de aanvullende behoefte van de alimentatiegerechtigde. Op basis van het inkomen van partijen tijdens het huwelijk geldt een bepaalde behoefte, het bedrag wat nodig is om op een zelfde welstandsniveau als tijdens het huwelijk te leven. Vaak heeft de alimentatiegerechtigde zelf ook een inkomen waarmee hij of zij (gedeeltelijk) in de eigen behoefte kan voorzien. Is de behoefte hoger dan het inkomen, dan geldt dat er sprake is van een aanvullende behoefte. Sinds 1 januari 2023 is aanbevolen om voor de berekening van de aanvullende behoefte het aandeel in de kosten van de kinderen van de alimentatiegerechtigde in mindering te brengen, voor zover dit aandeel hoger is dan het te ontvangen kindgebonden budget.

Inkomensvergelijking

Bij de berekening van de partneralimentatie wordt ook gebruik gemaakt van een zogenoemde jus-vergelijking. Daarmee wordt gekeken dat de alimentatiegerechtigde niet meer te besteden heeft dan de alimentatieplichtige. Voor 1 januari 2023 werd gekeken bij welk bedrag aan partneralimentatie beide partijen evenveel vrij te besteden hadden. Dit echter wel pas na aftrek van de werkelijke woonlast en andere eerste levensbehoeften. Vanaf 1 januari 2023 wordt gekeken naar wat beide personen feitelijk te besteden hebben en dit moet gelijk zijn nadat de alimentatie is betaald. Bijzondere kosten die niet verwijtbaar en niet vermijdbaar zijn, worden hierbij ook meegenomen, net als de kosten van de kinderen, voor zover die niet uit een kindgebonden budget worden vergoed.

Ingangsdatum

De nieuwe regels voor de berekening van de partneralimentatie gelden voor zaken die na 1 januari 2023 op zitting komen en waarvan de ingangsdatum van de verzochte alimentatie ook op of na 1 januari 2023 is.

Heeft u vragen over de partneralimentatie? Neem dan vooral contact met ons op.

Stel onze specialist een vraag!